Alimbardo
Limbarda crithmoides
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Alibardo, Limbardo, Masco.
Noms en français : Inule fausse criste, Inule perce-pierre.
Descripcioun :L'alimbardo trachis sus li sòu sala en ribo de mar o dins la sansouiro. Fai uno meno de pichot bouissoun di flour coupausado jauno (en fin d'estiéu) e di fueio póupouso. D'ùni s'acabon en tres partido (fotò). La subsp. que vèn au nostre se dis longifolia.
Usanço :Li jòuini fueio soun manjadisso cruso o cuecho.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Limbarda
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 2,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre
Liò : Mar
- Palun
- Sablo
- Sansouiro
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Limbarda crithmoides (L.) Dumort., 1829
(= Inula crithmoides L., 1753 )
Cese-fèr(-poupre)
Astragalus hypoglottis
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale pourpre.
Descripcioun :Lou cese-fèr-poupre se rescontro dins li tepiero roucaiouso, li blachiero e pinedo de basso e mountagno mejano. Se recounèis majamen à si flour pourpro groupado pèr 10 à 20, e pourtado pèr un pecou d'à pau près la loungour de la fueio procho. Li dóussso soun cuberto de long péu blanc.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Blachiero
- Pinèdo
- Lavandiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Astragalus hypoglottis L., 1771